کمپرسورهای سانتریفیوژ دو ویژگی برای مصرف‌کننده‌ی خود به همراه دارند: کاهش مصرف انرژی و قابلیت اتکا. خانواده کمپرسورهای ZH و ZH+ اطلس کوپکو، خانواده‌ی کمپرسورهای اویل فری سانتریفیوژ اطلس کوپکو هستند. این کمپرسورها لوله‌کشی داخلی، کولرهای یکپارچه با سیستم، موتور، روانکاری، پره‌ی هدایت هوا به داخل و سیستم کنترلی داشته و تمامی قطعات آنها صددرصد با یکدیگر جفت شده اند. این کمپرسورها برای کمپرسورخانه‌های بزرگ ۱ تا ۲۰ مگاواتی و فرآیند‌هایی با مصرف پایدار یا نوسانی مناسب هستند. همچنین کمپرسورهای سانتریفیوژ امکان فعالیت در شرایط اکستریم چون دما و رطوبت بالا را داشته و در قیاس با سایر اقسام کمپرسورها قطعات ساده‌تری دارند.
همانطور که پیشتر در معرفی کمپرسورهای سانتریفیوژ گفتیم این کمپرسورها از خانواده کمپرسورهای دینامیکی هستند و همچون سایر اعضای این خانواده در فشار ثابت کار می کنند، این مسئله در تفاوت با کمپرسورهای جابجایی مثبت است که در جریان ثابت کار می کنند؛ این بدین معناست که توقع نوسان جریان خروجی در این کمپرسورها وجود دارد. در جدول ابتدای متن آمده است که کمپرسور ZH 900 اطلس کوپکو دبی هوای فشرده خروجی یا ظرفیت هوادهی در رنج ۹۲۵۳تا۹۳۱۶ مترمکعب بر ساعت با فشار عملیاتی ماکسیمم ۱۰/۴ بار ارائه میدهد. این فرآیند با پشتیبانی موتور الکتریکی با توان ۹۰۰ کیلووات میسر گشته است.
انتخاب نوع کمپرسور هوا برای نیاز شما
به طور کلی به عنوان یک قاعده‌ی سرانگشتی به یاد داشته باشیم، کمپرسورهای اسکرو، کمپرسورهای میانه‌ی هوای فشرده هستند، بدین مفهوم که برای نیاز به دبی و فشار نرمال و معمول و متوسط بهترین انتخاب هستند، بعضا تنها انتخاب ممکن. اما دو سر اکستریم ماجرا در اختیار کمپرسورهای پیستونی و سانتریفیوژ است؛ اگر به فشار بسیار بالا نیاز دارید باید به سراغ کمپرسوری پیستونی بروید و البته قید ظرفیت هوادهی بالا و حتی متوسط را بزنید (در گذشته و پیش از ظهور کمپرسور اسکرو تمام طیف نیاز به هوای فشرده را کمپرسور پیستونی پوشش میداد و برخی کارخانجات ما از قدیم کمپرسورهای ۱۰۰ متر مکعبی پیستونی دارند، لیکن امروزه دیگر چنین گزینه‌هایی صرفه ندارد). در دیگر سو در صورت نیاز به حجم هوای فشرده‌ی خروجی زیاد در واحد زمان انتخاب شما کمپرسوری سانترفیوژ خواهد بود، البته در این حالت خیلی نیازی نیست قید فشار را بزنید، هر استیج هواساز کمپرسوری سانترفیوژ تا ۳ برابر قابلیت فشرده‌سازی دارد، یعنی یک کمپرسور ۳ مرحله‌ای سانتریفیوژ تا ۹ بار فشار مطمئن با دبی بالا را در اختیار شما قرار خواهد داد.
تفاوت کمپرسور اسکرو و کمپرسور سانتریفیوژ در فشار عملیاتی
کمپرسور سانتریفیوژ ZH 900 که در این مطلب معرفی شد حدود ۱۰ بار فشار عملیاتی و ۱۵۰ متر مکعب بر دقیقه دبی هوادهی هوای فشرده دارد. این کمپرسور در سه استیج یا مرحله تراکم به چنین مختصاتی از فشار و دبی دست می یابد. در مقایسه یک کمپرسور معمولی اسکرو برقی به راحتی در یک مرحله فشار عملیاتی ۱۰ بار را در دسترس دارد و در صورتی که ۲ استیج آن را به صورت متوالی نصب کنیم تا فشار ۴۰ بار نیز در دبی های معمولی خواهیم داشت. دبی های معمولی کلیدواژه‌ی این تفاوت است. کمپرسور سانتریفیوژ یا توربوکمپرسور به دشواری و با چندین مرحله فشرده سازی به فشار ۱۰ بار دست می یابد، اما دستیابی به دبی‌های نجومی فراتر از ۱۰۰ متر مکعب بر دقیقه برای آن آب خوردن است.
نیاز مصرف کننده تعیین کننده‌ی مختصات فشار و دبی است و این مختصات و البته برخی از ملاحظات عملیاتی دیگر دستگاه مناسب آن نیاز را تعیین میکند. کمپرسورهای جابجایی مثبت که کمپرسور اسکرو و کمپرسور پیستونی نیز از آن خانواده است گستره‌ی مطلوب و بهینه‌ای که برای بیشتر صنایع هم لازم و هم کافی است فراهم می آورد. کمپرسورهای دینامیکی که مشتمل بر کمپرسور سانتریفیوژ و کمپرسور محوری است اینطور نیست و برای مصارف خاصی که به هوای فشرده خشک و دبی هوای فشرده نجومی نیاز دارد مناسب است.
