محلی که بیشترین کمپرسور قرار می‌گیرد را اتاق کمپرسور یا کمپرسورخانه می‌گویند. این اتاق لزوما نباید برای این منظور طراحی شده باشد، می تواند هر اتاقی باشد اما لازم است بعضی از نکات در آن اتاق رعایت شده باشد تا بتوان از آن استفاده ی بهتری کرد.

کمپرسور را کجا نصب کنیم؟

اصلی ترین قاعده برای نصب کمپرسور این است که مکانی در مرکز به صورت مجزا برای این منظور در نظر گرفته شود. در مقایسه با بقیه مسائل، برای بهینه کردن اقتصاد عملیاتی، سیستم کمپرسور هوایی که دارای طراحی بهتر، خدمات بیشتر و کاربری آسانتر بوده و در برابر دسترسی غیرمجاز مصون باشد، نویز آن به شکل مناسبی کنترل شده و امکانات راحت تری برای تهویه دارد، گزینه ی مناسبی است.

میتوان کمپرسور را در منطقه ای جداگانه  در ساختمان که برای منظور دیگری طراحی شده نیز نصب کرد. اما بهتر از خطرات و معایب آن نیز مطلع باشید. به عنوان مثال: اختلالات ناشی از نویز یا شرایط تهویه مطبوع کمپرسور، خطرات فیزیکی یا بیش از حد گرم شدن دستگاه، شیر تخلیه میعانات، محیط پرخطر مانند گرد و غبار یا مواد قابل اشتعال، نبود فضای مورد نیاز برای گسترش در آینده و دسترسی خدمات.

با این حال، کارگاه یا اتاق را میتوان با تاسیساتی برای بازیافت انرژی تجهیز کرد. اگر تاسیساتی برای نصب کمپرسور در داخل ساختمان وجود نداشته باشد، میتوان کمپرسور را بیرون و زیر سقف نیز نصب کرد. در این صورت، یک سری مسائل و مشکلات هست که باید در نظر بگیرید، به عنوان مثال خطر انجماد برای جابه‌جایی و تخلیه، حفاظت در برابر باران و برف، ورودی مکش و تهویه، خطر آلودگی و گرد و غبار و آتش سوزی، حفاظت برای دسترسی غیرمجاز.

طراحی و قرار دادن کمپرسور

کمپرسور هوا باید در جایی نصب شود که امکان تامین آن با لوله های بزرگ برای چرخش هوا وجود داشته باشد. سرویس و تعمیر و نگه داری می تواند توسط تاسیسات کمکی نصب شده همراه کمپرسور هوا مانند پمپ و فن تجهیز شود. این ساختمان باید دارای تجهیزاتی مانند دیوار و سقف محرک باشد تا اگر بعدا قصد گسترش دادن تجهیزات را داشتین، امکان آن فراهم باشد. همچنین باید توانایی تحمل اجزای سنگین کمپرسور را داشته باشد. همچنین باید ارتفاع سقف در حد فاصل ایمنی باشد تا موتور برقی یا دیگر مولدها بتوانند به صورت بهینه فعالیت کنند. کف اتاقی که کمپرسور در آن قرار دارد باید دارای محلی برای تخلیه یا دیگر تاسیسات مانند خنک کننده، خشک کن و غیره باشد و این محل تخلیه باید طبق قوانین شهرداری طراحی شود.

تزئینی

ساختار اتاق

معمولا یک کف صاف نیاز هست که امکان نصب کمپرسور بر روی آن داشته باشد. در بیشتر موارد، این کف باید دارای ویژگی ضد ارتعاش باشد. برای نصب جدید، یک پایه برای نصب هر پکیچ کمپرسور باید در کف در نظر گرفته شود. کمپرسورهای پیستونی و سانتریفیوژ بزرگ نیاز به پایه های سنگی در خاک جامد دارند. تاثیر ارتعاش تولید شده باید به حداقل برسد تا بر روی محیط کمترین اثر را بگذارد.

هوای ورودی

هوای ورودی کمپرسور باید تمیز و عاری از هر گونه مواد جامد و آلاینده های گازی باشد. هر گونه آلاینده جامد میتواند باعث سایش و خوردگی در دستگاه شود و با آن آسیب برساند. ورودی هوا معمولا در محفظه ی کاهش صدا قرار دارد اما میتوانید آن را به صورت متحرک نیز طراحی کنید، تنها نکته ی مهم این است که ورودی هوا در منطقه ای تمیز قرار بگیرد. آلودگی های گازی حاصل از دستگاه، اگر با هوای معمولی ترکیب شوند و استنشاق گردند، می توانند موجب مسمومیت های گازی بشوند، به همین منظور لازم است که از فیلتر یا پنل در دستگاه استفاده شود. این تاسیسات خصوصا باید در محلی که هوا با گرد و غبار در تماس است، استفاده شوند. در چنین مواردی افت فشار ناشی از استفاده از فیلتر باید در محاسبات هوای ورودی مدنظر قرار گرفته شود. همچنین بهتر است هوای ورودی سرد باشد.  ممکن است لازم شود تا این هوا را توسط یک لوله از خارج از کارخانه به درون کمپرسور هدایت کنیم. مهم است که لوله ها در برابر خوردگی مقاوم باشند. همچنین میتوانیم از مش بر روی ورودی هوا استفاده کنیم تا کمپرسور را از خطر ورود برف و باران به درون آن حفظ کنیم. قطر لوله های استفاده شده در طراحی نیز مهم است، قطر لوله ها باید به قدری بزرگ باشد که باعث افت فشار در ورودی نشوند. در طراحی لوله های ورودی استفاده از پیستون بسیار مهم است. رزونانس لوله در برابر امواج صوتی ناشی از فرکانس پالسی سیکل کمپرسور باید در طراحی مدنظر قرار بگیرد تا این ارتعاشات موجب آسیب رساندن به دستگاه نشوند.

تهویه اتاق

در تمامی اتاق های کمپرسور، با هر مرحله فشرده‌سازی گرما تولید میشود. این گرما باید توسط تهویه از اتاق خارج شود. اندازه ی تهویه با توجه به میزان تراکم انجام شده در اتاق و اینکه آب‌خنک یا هواخنک بودن کمپرسور تعیین میشود. اگر کمپرس هوای سرد انجام شود، گرمای تولید شده فقط گرمای ناشی از موتور برقی می باشد. اگر کمپرس آب سرد انجام شود، ده درصد حرارت تولید شده ناشی از گرمای موتور برقی است. گرمای تولید شده در اتاق کمپرسور حتما باید تخلیه شود تا دمای اتاق در حد قابل قبولی باقی بماند و میزان این تهویه و دمای اتاق باید توسط تولید کنندگان کمپرسور تهیه و به مشتری ارایه شود. یکی ار روش های مفید این است که از این گرمای تولید شده در محل های دیگر کارخانه استفاده شود به عنوان مثال برای گرم کردن محیط کار یا گرم کردن سیالات.

هوای مورد نیاز تهویه بهتر از از خارج ساختمان تهیه شود و عاری از آلودگی و گرد باشد. همچنین هرچه محلی که هوا از آن تهیه می شود در سطح پایین تری باشد بهتر است اما باید ریسک ورود برف و باران در زمستان نیز در نظر گرفته شود. فن های تهویه باید بالای کمپرسور و در انتهای دیوارها نصب شوند و سرعت هوای ورودی تهویه هوا نباید بیش از 4 متر بر ثانیه باشد.

فرمول محاسبه‌ی هوای تهویه با واحد حجم بر زمان
در فرمول فوق مترمکعب بر دقیقه‌ی هوای تهویه برابر است با جریان گرما با واحد کیلووات تقسیم بر ضریب ثابت در میزان افزایش دمای مجاز

ترموستات فن ها باید در محل مناسبی در فن قرار بگیرند. این فن ها باید قابلیت کنترل افت فشار درون مجرا و دیواره های داخلی و غیره را داشته باشند. مقدار هوای تهویه باید به اندازه ای باشد که دمای اتاق فقط ۷۱۰ درجه ی سانتی گراد افزایش یابد. در صورتی که مشکلی برای تهیه تهویه مناسب در اتاق وجود داشته باشد، می توان امکان استفاده از کمپرسورهای آب سرد را در نظر گرفت.

guest
نظری ندارید؟
0 نظرات شما
بازخورد برخط
مشاهده تمام دیدگاه‌ها
تماس با شرکت