بالا رفتن درجه حرارت در کمپرسور هوای فشرده اسکرو از بزرگترین مشکلات در این مدل کمپرسورهاست که برای آن دلایل متعددی را میتوان برشمرد. این معضل در انواع کمپرسور اسکرو، چه کمپرسور اویل اینجکت یا اویل اینجکت و چه کمپرسور هوای خشک یا اویل فری، مشاهده میشود. در کمپرسور اسکرو، روغن زیر مخزن سپراتور جمع و تحت فشار هوا متراکم شده است. این روغن متراکم به طرف شیر ترموستاتیک حرکت داده میشود. شیر ترموستاتیک جیوه داشته و درجه حرارت روغن را میسنجد و در صورتی که کمتر از مقدار معین و مناسبی باشد به آن اجازه‌ی عبور به سمت فیلتر و سپس محفظه‌ی تراکم داده میشود. شیر ترموستاتیکی که بر سر راه المنت یا محفظه‌ی تراکم نصب شده است جریان روغن ورودی به این عضو کلیدی کمپرسور اسکرو را به این شکل مدیریت میکند. اگر دمای روغن بالا باشد، شیر مذکور روغن را به مسیر دیگری هدایت میکند تا در رادیاتور (Oil Cooler) خنک شده و بعد به مسیر المنت بازگردد.
کاهش بیش از حد دمای روغن نیز منجر به افزایش ویسکوزیته یا گرانروی آن شده و مشکلاتی همچون افزایش فشار بر موتور را به همراه خواهد داشت. در نتیجه درجه حرارت روغن کمپرسور اسکرو همواره میبایست در بازه‌ای بهینه قرار گیرد تا عملکرد بهینه‌ی کمپرسور را تضمین کند.
روغن کمپرسور مستقیما با قطعات متحرک و هوای فشرده در تماس است. در صورتی که دمای هوای فشرده خروجی کمپرسور از میزان معینی (حدود ۱۱۰ درجه سانتیگراد) فراتر رود، امکان ایجاد لقی مکانیکی میان روتورها و همچنین میان روتورها و پوسته‌ی کمپرسور افزایش می یابد و رفع آسیب متعاقب آن در کمپرسورهای روغن پاششی دشوار و در کمپرسورهای اویل فری تقریبا غیرممکن بوده و هزینه‌های فراوانی را به همراه دارد.
لقی یا لقی مکانیکی فاصله‌ی نامطلوبی است که میان قطعات متحرک مکانیکی ایجاد شده است. دقت کنید که کلیرانس معمولا به فاصله‌ی بسیار کوچک و مطلوبی گفته میشود که به دلایل فنی یا بهینه‌سازی در طراحی گنجانده شده است. لقی فاصله‌ای نامطلوب است که در اثر مشکلات فعالیت مکانیکی قطعات و نگهداری رخ داده است.
لقی روتورها با یکدیگر یا با پوسته‌ی المنت ممکن است ناشی از لقی در قطعات کوچکتری چون شافت، بلبرینگ‌ها یا پیچ‌ها باشد. همچنین ترک‌خوردگی پایه‌ی بلبرینگ‌ها از دیگر عوامل وقوع این مشکل است.
به زبان دقیق‌تر، در صورتی که ارتعاشات عمودی بیش از ارتعاشات افقی باشد احتمال آنکه دستگاه دچار لقی مکانیکی شده باشد بسیار زیاد است. لقی خود ارتعاشات دیگر اجزا را نیز افزایش میدهد.
ترمومتر و ترموسوئیچ از قطعات رگولاتوری در کمپرسور اسکرو است. ترمومتر فقط دمای هوا و روغن را اندازه گرفته و بر روی گِیج نمایش میدهد. اما ترموسوئیچ به پانل کنترل کمپرسور متصل بوده و دو عقربه دارد. یکی از دو عقربه‌ی مذکور نمایشگر دماست و دیگری به صلاحدید کارشناسان فنی سیستم هوای فشرده بر روی درجه حرارت مشخصی، ۱۱۰ یا ۱۲۰ تنظیم میشود، تا به هنگام عبور دما از آن درجه‌ی مشخص، کمپرسور را خاموش کند.
افزایش دمای هوای فشرده خروجی کمپرسور اسکرو ممکن است به دلایل زیر رخ دهد:
- گرفتگی اویل کولر**
- کاهش جریان سیال خنک کننده روغن
- افزایش حرارت سیال خنک کننده روغن
- کاهش جریان سیال خنک کننده کمپرسور
- افزایش حرارت سیال خنک کننده کمپرسور
- افزایش نشتی در المنت (محفظه تراکم) که ناشی از عوامل مختلفی، من جمله لقی مکانیکی است.
- کیفیت پایین یا عدم تناسب نوع روغن و کمپرسور
- گرفتگی فیلتر روغن
- دمای بالای هوای ورودی (مکش)
- گرفتگی در فیلتر هوای ورودی (مکش)
- کمبود روغن
** همواره و حتما به هنگام افزایش حرارت کمپرسور یا هوای فشرده خروجی آن اویل کولر یا خنک کن روغن را چک کنید. در بسیاری از مواردی که مصرف کنندگان هوای فشرده با کارشناسان ما در تماس بوده اند مشکل از اویل کولر بوده است. این توجه ضروری است که خنک کن روغن مبدلی حرارتی است و با توجه به نوع سیالات جاری در آن احتمال گرفتگی آن بالاست. مبدل‌های حرارتی می بایست به طور دوره‌ای چک شده، شستشو داده شوند. همانطور که پیشتر و در مطالب مختلفی گفته شده است، کمپرسورهای اسکرو بر دو نوع هواخنک و آبخنک است. در کمپرسورهایی که از اویل کولر هواخنک بهره میبرد، بیرون اویل کولر را با هوای فشرده و یا آب شستشو دهید. همچنین داخل اویل کولر می بایست با حلال‌های آلی چون تینر، بنزین و یا نفت سفید پاکسازی شود.
